lørdag, februar 4

GRUS

eg ser meg rundt,
og ser
mange menneske
med liv
lagt i grus.

kor fort
ting kan skje.
ein telefon,
eit blikk,
eit ord.

tomt

sjokk

ein kjenner
ingenting.
ein kjenner seg
kald.
ein kjenner seg så
einsam.

åleine

ingen forstår

blikk
avslører
medkjensle

men veit dei kva
ein går gjennom?

tiltakslaus

utan ord

utan glede

kva gjer ein no?

ein klem,
ingen ord

ei tåre,
ikkje snakk

eit blikk
retta
mot himmelen

gjev
nytt håp

til liv
lagt
i grus

8 kommentarer:

Silje og Dan sa...

glae i dæg, vennen=)
(nina)

klem silje

Anonym sa...

grævle stiligt dikt:) kjente meg igjen, d rørte meg.

stå på vennen. klem Anne Mette

Anonym sa...

Dypt, men det lige me!!
elske ting som for meg te å tenka, keep on writing Silje!
Glad i deg! snakkes =)

Klem Kristin!

Anonym sa...

Sinnsjukt bra Silje! Eg forsår ikje koss du klare d..! Du e bare super!! :D

Sinnsjukt gla i deg vennen!!!
Glede meg te å treffa deg!!!! :D
Bare to vege igjen :D:D

Stoor klemz frå meg =)

Anonym sa...

Du skrive godt, og det e tydeligt at du bryr deg stort om andre! Du e ei herlige jenta! Det du skrive om, og for alle som det måtte gjelda, så vil det bli lettare å stå på beinå me tiå. Vett kor liden trøst det kan vera når man står midt oppi någe, men det e sant. Ingen av oss e hellar åleina i ting. Me kan be, og me får hjelp! Kanskje ikke heilt sån me sjøl tenke alltid, men Far lovte oss styrken te å komma gjønå dei prøvelsar som måtte venta oss.

Han trøster oss i all vår nød, så vi skal kunne trøste dem som er i nød, med den trøst vi selv får av Gud. (2.Kor.1,4)

Anonym sa...

glømte visst klemmen eg...
*storaltmuligknusendeknakendekjempegoegjerkjevondtmeneheiltenormtjilleklem* hehe.. ;)

Anonym sa...

Himmelsk,

Realistisk,

Gudegitt poesi.

Silje og Dan sa...

wow, dæ må æg sei, kult å få så møje bra respons på et spontan-dikt..=)kansje æg må skriva fleire?;)

kjempeglae i dåkke adle, å tusen takk for kommentarane!

store klemma te dåkke frå mæg=)