Fleire bilete frå Tyskland

Utsikt over Rhinen. Etter ein båttur på Rhinen,
gjekk me nemleg opp på eit fjell dei kalla "Drachenfelsen", eller dragefjellet på norsk. Det var visstnok eit poeng med namnet, men eg fekk ikkje heilt med meg kva det var... Utsikten var i alle fall fantastisk. Biletet er litt mørkt i forhold til kor fint vær det faktisk var, noko eg ikkje skjøner. Jaja. Når me kom til toppen, var alle like våte på ryggen, sidan det tross alt var 35 grader i skuggen, og me gjekk så å sei heile tida i sola. Heilt oppe på toppen av fjellet, var det ein maskin med ein drage inni som fortalte historia til fjellet, men eg kan dessverre ikkje gjenfortelja historia. Eg nøyt berre utsikta...



Eit lite innblikk på "Internationaler Abend" i Bonn. Her skulle alle landa koma med eit innslag frå deira land. Helst skulle me og fortelja ein del frå landet, men det var ikkje så nøye. Her fekk me sjå mykje rart, mykje morosamt og mykje flott. Me fekk både sjå, høyra, prøva og smaka på dei ulike kulturane. Nokre land bidrog med ein folkedans, som på biletet til høgre her, frå India. Ho eine frå India dansa nemleg mage-/ hoftedans. Dette var utruleg morosamt og fascinerande å sjå på! Me frå Noreg hadde ikkje gadda å dra med bunader o.l. Kven gidd vel dra med seg ei bunad, når max. bagasjevekt er 20 kg? Ingen av oss i alle fall. Eg var så heldig, at eg slapp å seia eit einaste ord på tysk denne kvelden. Me inngjekk ein avtale, som sa at dersom eg song to folkesongar, skulle eg sleppa å seia noko anna. Dei andre stod derfor for foredragdelen. Gjett om eg var glad for det, sidan dette berre var fjerde dagen i Tyskland, og eg hadde så å seia mest ikkje snakka tysk i det heile. Heldigvis endra dette seg etter kvart.



Her er endå eit bilete frå den internasjonale kvelden.
Dette er Latvia, som framfører ein folkesang. Dessverre hugser eg ingenting anna frå denne songen, men det var festleg å sjå på dei. Desse var ikkje dei einaste som kom med lokale songar, men nokre land kom med litt meir kjende songar enn andre. Mellom anna Australia song "Waltzing Matilda", til alles fryd. Heile festen varte i over tre timar, men me koste oss skikkeleg heile festen gjennom. Aldri før har eg opplevd så mange ulike kulturar på ein stad. Me hadde det så kjekt saman, og alle var vener. Det betydde ingenting kvar me kom frå, eller korleis me såg ut. Alle var like velkomne. Dette saknar eg verkeleg frå Tysklandsturen.




Siste biletet frå "Internationaler Abend". Her er Australia. Chris (biletet) sprang rundt som ein tulling i salen, iført desse kleda, og leika supermann. Det han eigentleg gjorde, var å dela ut australsk kake og nokre små kenguru- og koalanøkkelringar. Han var og den som spela gitar når deltakarane frå Australia song "Waltzing Matilda". Eg må seia, eg hadde eigentleg aldri trudd at det fantes nokon i Australia som lærte tysk, sidan dei allereie snakker det språket som er mest utbreidd i verda. Her tok eg altså feil. Derimot gjorde det meg ingenting at dei var med på turen, for då hadde me ein liten unnskyldning til å snakka engelsk i staden for tysk. Dersom me ikkje "kunne" orda på tysk, la me berre om til engelsk, også "gløymte" me å legga om att. Forresten, kaka frå Australia var kjempegod, og nøkkelringen ligg fint til pynt på kommoden. Etter alle landa, avslutta leiarane våre kvelden med "Schneewitchen und die sieben Zwerge". Dette var kjempemorosamt!




I alt var me fem norske som fekk stipendet. Derimot fekk me ikkje vera saman alle, så me vart delte i to grupper. Desse to (Tuva og Stian) hamna på ei anna gruppe. Dei er to kjempekjekke personar eg alltid kjem til å hugsa. Eg tykte det var trist at me vart delt på to ulike grupper, men me overlevde no det og. Dessutan var me saman ein del for det om, så me lei inga naud. Korleis skulle eg klart meg utan andre norske i Tyskland? Elles må eg berre kommentera kor utruuleg bra dette biletet av Stian er... hahaha=)